در سایه‌سار سوگ سایه

 

در سایه‌سار سوگ سایه

«مژده بده، مژده بده، یار پسندید تو را

سایه او گشتی و او برد به خورشید تو را»

تا بدرخشی خوش در عرصه‌ی میدان ادب

پیکره‌پرداز هنر خوب تراشید تو را

چنگ به شور آورد و عود در آتش زد تا

نغمه‌ی خوش ساز کنی برد به ناهید تو را

زهره که خود بود خدای هنر آمد به نوا

ز اوج فرود آمد بر خاک و پرستید تو را

« یار پسندید تو را مژده بده، مژده بده

سایه او گشتی و او برد به خورشید تو را»

خورشید هم داغ‌زنان از سر ما سایه ربود

برد کند یکسر همسایه‌ی «امید» تو را

م – راهی

یادداشت های پراکنده

یادداشت‌های پراکنده


از دوستی پرسیدم: چرا همسر اول طلاق گفتی؟ گفت: از هیچ کس رو نمی‌گرفت جز من!!!!

گفتند چرا دخترت را به فلانی نمی‌دهی گفت: بعضی می‌گویند گذشته بعضی می‌گویند گذاشته من در میان گذشته و گذاشته مانده‌ام هرچند توفیری در این دو نیست.

یکی از نویسندگان مشهور را گفتند چرا زن نمی‌گیری گفت: دوستان دارند

گفتند: سیگار را ترک کن گفت: سیگار تنها دوستی است که پا به پای من می‌سوزد چگونه ترکش کنم؟